Ο άνθρωπος είναι μια βιοψυχοκοινωνική οντότητα, ή κατά τον Winnicot μία ψυχοσωματική οντότητα. Ως εκ τούτου αναδύονται ανάγκες οι οποίες συνοψίζονται ως εξής:

- βιολογικές δηλαδή ανάγκες που αφορούν στο σώμα, ως προς την τροφή, τον ύπνο, την ξεκούραση, τη υγειινή, τη σωματική υγεία, την εν γένει προστασία του σώματος ή άλλες ανάγκες που αφορούν στη φροντίδα και τη λειτουργία του σώματος.

- συναισθηματικές, ανάγκη για αγάπη, τρυφερότητα, στοργή, νοιάξιμο, προστασία σταθερότητα, ζεστασιά, κατανόηση, ασφάλεια, ενθάρρυνση, αξιοπιστία, αφοσίωση, αποκλειστικότητα, ανοχή, σεβασμό, οικειότητα, εμπιστοσύνη, δυνατότητα έκφρασης συναισθημάτων, προσοχή, χαρά, ευχαρίστηση, ερεθίσματα, αυθορμητισμό, συνοχή, παρουσία, επιθυμία, αίσθηση άνεσης, σωματική και αισθητηριακή επαφή (οπτική, ακουστική).

- κοινωνικές, ανάγκη για σχέση, συνδιαλλαγή, ανταπόκριση, ταύτιση, συλλογικότητα, έγνοια για τον άλλο.

Αναφερόμενοι σ' αυτές τις ανάγκες μία προς μία καταλαβαίνουμε ότι σ' όλες τις περιόδους της ζωής του ανθρώπου η ικανοποίηση των αναγκών αυτών είναι σημαντική για την συνέχεια και την εξέλιξή του.

Η περίοδος όμως κατά την οποία η ικανοποίηση αλλά και ο τρόπος της ικανοποίησης των αναγκών αυτών είναι καθοριστικές για την συνέχεια και την ανάπτυξη του ανθρώπου είναι η βρεφική του ηλικία.

Το βρέφος την περίοδο αυτή λόγω της εν γένει ανωριμότητάς του αλλά και της αδυναμίας του βιώνει τις ανάγκες του αυτές ως κατακλυσμιαίες.  Αυτό σημαίνει ότι αν στην ηλικία αυτή δεν καλυφθούν κάποιες από τις παραπάνω ανάγκες στον αναμενόμενο βαθμό και με τον αναμενόμενο τρόπο το βρέφος θα νιώσει να απειλείται η ύπαρξή του.  Το βίωμα της απειλής αυτής από το βρέφος μπορεί να είναι υπεύθυνο για μια σειρά στρεβλώσεων που αφορούν στην διαμόρφωση της προσωπικότητάς του, στην ψυχοκοινωνική αλλά και στην νευρολογική του ανάπτυξη.

¨ Η αυξημένη ένταση του βιώματος αυτού και η οργάνωση του αναπτυσσόμενου ψυχισμού γύρω από αυτήν την πρωταρχική αίσθηση της απειλής είναι στη βάση της εμφάνισης της ψυχοπαθολογίας (Winnicot 39).¨

Το Μέγεθος των προαναφερθέντων αναγκών, ο Βαθμός της Ικανοποίησης αυτών αλλά και η Ποιότητα του Τρόπου Ικανοποίησης αυτών εξαρτώνται από τους εξής καθοριστικούς παράγοντες:

1- Την  Ιδιοσυγκρασία του παιδιού ( που αφορά στη βιολογική αλλά και στη συναισθηματική φύση του παιδιού ).

2- Τους  Γονείς, την Οικογένεια, άλλους Κοινωνικούς και Περιβαλλοντικούς παράγοντες.

3- Τις  Τραυματικές  Εμπειρίες  που μπορεί να έχει το βρέφος σ' αυτή την περίοδο.

4- Την  Επιθυμία του ίδιου του παιδιού από την πρώτη στιγμή της ζωής του.