Με τον όρο αυτόν αναφερόμαστε στους παράγοντες κινδύνου που αφορούν στις επιδράσεις και τις επιρροές από το στενό ή το ευρύτερο οικογενειακό ή κοινωνικό περιβάλλον. Τέτοιοι μπορεί να είναι:

-Κάποια ψυχική διαταραχή σε έναν από τους δύο γονείς ( ψύχωση, κατάθλιψη, φοβίες, έντονο άγχος ).

-Γονιός εξαρτημένος από αλκοόλ ή τοξικές ουσίες.

-Διαταραγμένος Δεσμός Γονέα-Παιδιού ( Υπέρεμπλοκή ή Απουσία γονέων ).

-Μητρότητα κατά την Εφηβεία.

-Χρόνια Διαταραχή στις ενδοοικογενειακές σχέσεις   ( εντάσεις, τσακωμοί, απαξίωση, απόρριψη ).

-Σοβαρές Τραυματικές Εμπειρίες των γονιών    ( απώλεια αγαπημένων προσώπων, κακοποιήση ).

-Χρόνια νόσος σε έναν από τους δύο γονείς.

-Αποχωρισμοί παιδιού-γονιού στην πολύ πρώιμη παιδική ηλικία   ( Διαζύγιο, νοσηλεία, εγκατάλειψη, φυσική απώλεια μέλους της οικογένειας ).

-Δύσκολες κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες στην οικογένεια   ( ανεργία, φτώχεια, χαμηλό μορφωτικό επίπεδο, κοινωνική-πολιτισμική απομόνωση, έλλειψη σταθερής κατοικίας, διαμονή σε περιοχή υψηλής εγκληματικότητας ).(Βenn 1991)

-Μονογονεική οικογένεια.

-Οικογένεια με 4 ή περισσότερα παιδιά προσχολικής ηλικίας.

-Απουσία τακτικού ιατρικού ελέγχου στο παιδί, ελλειπή φροντίδα υγείας και υγειινής στην οικογένεια.